Onbeschrijfelijk mooi!
De afgelopen dagen heb ik de trektocht naar Poon Hill gelopen. Een waanzinning avontuur samen met nog vijf anderen. Het begon allemaal op de maandagochtend. De trekking startte om 9.30 uur. Er stond 6 uur wandelen op het programma. De ochtend leek een eitje, maar toen begon het gevaar. De trappen.... Deze dag hebben wij 3.781 trappen omhoog gelopen. Bloed, zweet en tranen. Vooral veel zweet. Met ons waren vele anderen die dit avontuur aangingen, maar wij waren natuurlijk het snelst! Chinezen met baby's achterop, koeien met bankstellen op hun rug en dan wij met onze rugzakjes. Maar wat was het zwaar! 3.781 trappen later kwamen we aan bij ons eerste hotel. Een Nepalees warme (lees lauwe) douche en lekkere thee. De ergste dag zat erop!
De dinsdag was een redelijk afwisselende dag met trappen omhoog en omlaag. Dit maakte ons erg blij aangezien we nu ook wat meer van het landschap konden gneiten. Deze dag vloog voorbij en we kwamen terecht in een gezellig hotel. Lekker kaarten en daarna vroeg naar bed, want de volgende dag ging de wekker om 4.30 uur om Poon Hill in de vroege ochtend te bereiken.
De trappen met een grote groep enthousiaste backpackers beklimmen had ook wel wat. Iedereen liep met een zaklamp de trappen op, wat een mooi plaatje was. We bereikten de top op het moment dat de eerste zonnestralen over de berg heen begonnen te schijnen. En wat was het uitzicht mooi. Het is niet met woorden te bechrijven hoe mooi het Himalaya gebergte eruit ziet. Besneeuwde toppen en groene dalen. Wauw! Eenmaal uitgekeken terug naar het hotel om te ontbijten en te beginnen aan de echte wandeling van die dag. Weer lekker afwisselend met veel bos, wat echt genieten was. Als was het wel erg koud, omdat we ook zo hoog in de bergen zaten. Ook begon het bewolkt te worden wat geen goed vooruitzicht was. Deze dag verliep nog goed, maar in de nacht begon het. De regen viel met bakken uit de hemel en dat is tot donderdagnacht doorgegaan.
Dit maakte de trip van donderdag een hel. Dit was de dag van het afdalen en met al die natte stenen ging dat soms iets sneller dan gepland. Het was veel vallen en opstaan, maar uiteindelijk kwamen we doorweekt maar opgelucht aan bij de laatste overnachtingsplek. Deze nacht ging weer snel voorbij en de laatste dag begon.
Vrijdag begon positief aangezien de regen gestopt was en het steeds warmer werd (eindelijk na drie dagen!!). De ochtend van de vrijdag was trappen omhoog lopen wat weer erg uitputtend was, in de middag gingen we echter omlaag, wat ons snel naar het einde bracht. Toen eindelijk om 14.00 uur, na 5 dagen, meer dan 10.000 trapen, 60 km, spierpijn en een hoogte verschil van maximaal 2.200 meter was het voorbij. Deze geweldige maar pittige levenservaring zat erop. Wat waren wij opgelucht! Voldoening en vermoeidhied stroomden door ons heen. Deze dag sloten wij af met een lekker drankje bij een bar in Pokhara. Deze week met stilte om ons heen (met alsnog veel gezelligheid) was een groot verschil met die avond. Auto's, veel mensen, overal drukte en weer wifi na 5 dagen! Het was fijn om even helemaal weg te zijn van alles, maar terug in de bewoonde wereld is ook geen probleem!